Polscy seniorzy czują się bardziej schorowani niż inni Europejczycy

Dwa razy więcej polskich seniorów skarży się na zdrowie niż średnia w Europie – wynika najnowszego raportu GUS. Poziom zadowolenia ze swojego zdrowia poprawił się jednak w ostatnich latach. Statystyczny polski senior w wieku 65 lat ma przed sobą jeszcze 18 lat życia, czyli półtora roku mniej niż średnia europejska.

„Starsi mieszkańcy Polski oceniają swój stan zdrowia jako gorszy w porównaniu z seniorami w UE-28. Ponad dwa razy mniej osób starszych w Polsce (prawie 20 proc.) niż w UE-28 (prawie 42 proc.) oceniło w swoje zdrowie jako bardzo dobre lub dobre” – czytamy w raporcie „Jakość życia osób starszych w Polsce”.

W grupie Polaków w wieku 16-65 lat – 59 proc. ankietowanych ocenia stan swojego zdrowia jako bardzo dobry lub dobry. W grupie Polaków powyżej 65. roku życia odsetek ten jest niemal trzykrotnie niższy i wynosi 19,8 proc. To wynik dwukrotnie gorszy od średniej europejskiej. W krajach Unii (plus Wielka Brytanii) na zdrowie nie skarży się 41,8 badanych. Najgorszy wynik w Europie osiąga Litwa. Na zdrowie nie skarży się jedynie co dziesiąty Litwin – senior (8,2 proc.). Najlepszy wynik odnotowano w Irlandii gdzie dobrym lub bardzo dobrym zdrowiem chwali się 84,1 proc. seniorów.

Według danych w raporcie GUS w ostatnich latach poziom zadowolenia ze swojego stanu zdrowia wśród polskich seniorów jednak wzrastał. Wzrosła grupa oceniająca swoje zdrowie jako dobre, zmalała także grupa oceniających stan zdrowia jako zły.

„Znacznie więcej osób starszych w Polsce (prawie 73 proc.) w porównaniu z seniorami w UE-28 (niecałe 62 proc.) zgłosiło występowanie długotrwałych problemów zdrowotnych” – zauważa Anna Bieńkuńska, szef zespołu redakcyjnego raportu. Przewlekłe i długotrwałe problemy zdrowotne zgłasza 38,3 proc. Polaków wieku 16- 65 lat. Natomiast powyżej 65. roku życia odsetek ten jest niemal dwukrotnie wyższy i wynosi 72,5 proc. Średnio w Europie długotrwałe problemy zdrowotne zgłasza 61,6 proc. seniorów. Najmniej we Włoszech (37,7 proc.), najwięcej w Estonii i Finlandii – po 48,5 proc.

Na ograniczoną zdolność do wykonywania rozmaitych czynności skarży się 25 proc. Polaków wieku 16-65 lat. W grupie seniorów jest to połowa badanych, czyli 48,5 proc. To wskaźnik identyczny ze średnią europejską. Najmniejszą grupę seniorów skarżących się na ograniczenia odnotowano w Szwecji (21,2 proc.), natomiast największą na Łotwie (73,9 proc.).

Na podstawie danych za 2018 r. założono, że dalsze życie mieszkańców Polski w wieku 65 lat będzie nieco krótsze niż mieszkańców UE-28 – dla mężczyzny będzie to 15,8 lat życia (średnia europejska wynosi 18,2). Najkrótszy czas dalszego życia mężczyzn 65 plus (pośród odnotowanych w raporcie danych z państw U-18) przewidywany jest dla Łotyszy (14,1 roku), najdłuższy – dla Francuzów (19,7 lat).

Przed statystyczną Polką w wieku 65 lat jest jeszcze 20,1 lat życia, czyli o rok mniej niż średnia europejska. Najkrótszy czas dalszego życia mężczyzn 65 plus (pośród odnotowanych w raporcie danych z państw U-18) przewidywany jest dla Bułgarek (18 lat), najdłuższy – dla Francuzek (23,8 lat).

Zliczając łącznie kobiety i mężczyzn łącznie przewiduje się, że statystyczny obywatel RP w wieku 65 plus przeżyje jeszcze 18,2 lat. Średnia europejska to 20 lat. Najgorszy wskaźnik dotyczy Bułgarii (16,2 lat), najlepszy Francji (23,8 lat).

Oczekiwane dalsze trwanie życia w zdrowiu – HLY mierzy liczbę lat, przez które oczekuje się, że osoba w określonym wieku będzie żyła bez poważnych lub umiarkowanych problemów zdrowotnych W przypadku mężczyzn przewidywana długość dalszego życia w zdrowiu będzie w Polsce krótsza od średniej europejskiej o około dwa lata (odpowiednio około 8 i około 10 lat), a w przypadku kobiet o około rok niż w UE-28 (odpowiednio około 9 i około 10 lat).

W Polsce osoby starsze stanowią 18,2 proc. ogółu społeczeństwa. Według prognoz GUS za dziesięć lat będzie to 27,7 proc. społeczeństwa, a w roku 2050 – 30,1 proc.

„W rozważaniach dotyczących polityki społecznej często używany jest termin „starzejące się społeczeństwo”. Pojęcie to jest związane z obserwowanym od lat w krajach rozwiniętych ekonomicznie, w tym także w Polsce, zwiększającym się udziałem osób starszych w populacji. Stawia to przed polityką społeczną określone wyzwania. Wypracowanie satysfakcjonujących rozwiązań, począwszy od polityki zdrowotnej, poprzez politykę rynku pracy i ubezpieczeń społecznych, a skończywszy na odpowiednim ukierunkowywaniu nie tylko opieki społecznej, ale i polityk w zakresie kultury, edukacji i rekreacji, stanowi dziś niemałe wyzwanie” – mówi Anna Bieńkuńska.