Komisja Europejska przedstawiła zalecenia dla poszczególnych krajów na 2019 r., w których zawarła wytyczne dotyczące polityki gospodarczej dla wszystkich państw członkowskich na okres najbliższych 12–18 miesięcy. Dotyczą one także obszaru ochrony zdrowia.
Na poziomie ogólnym, Komisja podkreśla, że gospodarka europejska rośnie już siódmy rok z rzędu i przewiduje się, że będzie rosła także w 2020 r., we wszystkich państwach członkowskich, pomimo mniej korzystnych warunków i niepewnej sytuacji globalnej. Liczba osób zatrudnionych jest rekordowo wysoka, a stopa bezrobocia rekordowo niska.
Między poszczególnymi państwami, regionami i grupami ludności występują jednak istotne różnice. W tym kontekście Komisja wzywa państwa członkowskie do kontynuowania wysiłków czynionych w ostatnich latach. Opublikowane zalecenia zawierają wytyczne wskazujące państwom członkowskim, jakie działania powinny podjąć w odpowiedzi na utrzymujące się i nowe wyzwania gospodarcze i społeczne oraz w celu osiągnięcia wspólnych kluczowych celów polityki.
Zalecenia Komisji Europejskiej odnoszące się do Polski wskazują także na dobrze znane problemy systemu ochrony zdrowia. Komisja zwraca także uwagę na podejmowane przez rząd działania. W dokumencie sformułowane zostały m.in. takie tezy:
- Wyniki w obszarze zdrowia nadal się poprawiają, ale pozostają poniżej średniego poziomu UE – mężczyźni żyją o 8,2 lat krócej niż kobiety, a różnica w oczekiwanej długości życia między osobami z najwyższym i najniższym wykształceniem wynosi 10 lat.
- Niski poziom wydatków na zdrowie i niedobór pracowników mają negatywny wpływ na dostęp do systemu opieki zdrowotnej i jego skuteczność.
- Liczba praktykujących lekarzy i pielęgniarek w stosunku do liczby ludności jest jedną z najniższych w Unii, a jedna czwarta personelu medycznego przekroczyła wiek emerytalny.
- Niezaspokojone potrzeby w zakresie usług medycznych zmniejszyły się w 2017 r., ale pozostają jednymi z najwyższych w UE, a czas oczekiwania na niektóre zabiegi znacząco się wydłużył od 2010 r.
- Opracowano mapy potrzeb zdrowotnych, lecz nie służą one jeszcze jako narzędzie wspierające podejmowanie decyzji w sprawie zakupu świadczeń zdrowotnych i dokonywania inwestycji w opiekę zdrowotną.
- System opieki zdrowotnej w dalszym ciągu zbyt mocno opiera się na opiece szpitalnej, a opieka podstawowa i ambulatoryjna pozostają słabo rozwinięte.
- System opieki długoterminowej jest słaby, brak jest standaryzacji usług i spójnego strategicznego podejścia. Opiekę długoterminową świadczą najczęściej opiekunowie nieformalni, często członkowie rodziny, przy niewielkim wsparciu instytucjonalnym.
Komisja zwraca też uwagę, że w 2017 r. wydatki publiczne na ochronę zdrowia w Polsce wyniosły ogółem 4,7% PKB, czyli były znacznie niższe od unijnej średniej wynoszącej 7% PKB. Wspomina się, że Polska planuje stopniowe zwiększanie tych wydatków w nadchodzących latach. Ale w ocenie Komisji cel ten może okazać się jednak trudny do osiągnięcia, ponieważ zapowiedziane niedawno plany zwiększenia transferów socjalnych na rzecz gospodarstw domowych o średnich i wysokich dochodach ograniczą przyszłą przestrzeń fiskalną.
/ mzdrowie