W wykazie prac legislacyjnych i programowych Rady Ministrów opublikowano projekt ustawy o Krajowej Sieci Kardiologicznej. Celem utworzenia sieci ma być zapewnienie ciągłości opieki kardiologicznej od etapu diagnostyki kardiologicznej, przez fazę leczenia kardiologicznego i rehabilitacji. Ma temu służyć nowa struktura organizacyjna i nowy model zarządzania opieką kardiologiczną, usprawniające udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.
Projekt ustawy o Krajowej Sieci Kardiologicznej zakłada m.in. zapewnienie ciągłości opieki kardiologicznej od etapu diagnostyki kardiologicznej, przez fazę leczenia kardiologicznego i rehabilitacji, po dalsze leczenie w ramach świadczeń specjalistycznych w ambulatoryjnej opiece zdrowotnej lub w ramach podstawowej opieki zdrowotnej lub opieki długoterminowej. “Zostanie zapewniona wysoka jakość świadczeń opieki zdrowotnej na każdym etapie leczenia” – napisano w informacji o projekcie.
Monitorowanie jakości opieki kardiologicznej w ramach KSK będzie prowadził NFZ we współpracy z ośrodkiem koordynującym KSK, czyli Narodowym Instytutem Kardiologii Stefana kardynała Wyszyńskiego – Państwowym Instytutem Badawczym. Projekt ustawy przewiduje też utworzenie Krajowej Rady Kardiologicznej, która będzie pełniła funkcję opiniodawczo-doradczą dla ministra zdrowia i prezesa NFZ. Zakłada, że podmioty lecznicze spełniające kryteria kwalifikacyjne określone w projektowanej ustawie utworzą Krajową Sieć Kardiologiczną.
Strukturę KSK będą tworzyć Ośrodki Kardiologiczne I poziomu zabezpieczenia opieki kardiologicznej (tzw. OK I) oraz Ośrodki Kardiologiczne II poziomu zabezpieczenia opieki kardiologicznej KSK (tzw. OK II). Podmioty lecznicze zakwalifikowane do KSK mogą tworzyć Centra Doskonałości Kardiologicznej, czyli centra wyspecjalizowane w diagnostyce i leczeniu określonego rodzaju lub grupy jednostek chorobowych z zakresu chorób układu krążenia. “Kwalifikacja na poszczególne poziomy zabezpieczenia opieki kardiologicznej KSK będzie procesem wystandaryzowanym, opartym na obiektywnych kryteriach odnoszących się m.in. do liczby i kwalifikacji personelu medycznego oraz potencjału diagnostyczno-terapeutycznego, zapewniającego odpowiednią jakość i bezpieczeństwo udzielanych świadczeń gwarantowanych oraz liczby i rodzaju wykonywanych procedur medycznych lub liczby świadczeniobiorców, którym są udzielane świadczenia opieki zdrowotnej, w określonych obszarach” – napisano w informacji o projekcie.
Przewidziano okres przejściowy na przygotowanie się przez podmioty lecznicze do spełnienia wymagań niezbędnych do przystąpienia do KSK. Pierwsza kwalifikacja na poszczególne poziomy zabezpieczenia opieki kardiologicznej KSK zostanie przeprowadzona w terminie do 6 miesięcy od dnia wejścia w życie projektowanej ustawy, w oparciu o kryteria określone w tej ustawie i szczegółowe kryteria określone w rozporządzeniu ministra zdrowia. Kwalifikacji ośrodków kardiologicznych, okresowej weryfikacji spełniania przez podmioty lecznicze zakwalifikowane do KSK kryteriów warunkujących przynależność do danego poziomu zabezpieczenia opieki kardiologicznej KSK będzie dokonywał prezes NFZ. Weryfikacja będzie dokonywana co 2 lata, z wyjątkiem weryfikacji pierwszego wykazu podmiotów zakwalifikowanych do KSK planowanego do ogłoszenia w 2025 r. po zakończeniu pierwszej kwalifikacji, która dokonywana jest na rok od dnia ogłoszenia tego wykazu.
Niezakwalifikowane do KSK podmioty lecznicze, zajmujące się kardiologią, będą stanowiły tzw. ośrodki współpracujące. Będą to placówki, które w ramach umowy z NFZ prowadzą podstawową opiekę zdrowotną lub diagnostykę kardiologiczną i leczenie kardiologiczne, lub rehabilitację kardiologiczną albo opiekę długoterminową, współpracując z ośrodkami zakwalifikowanymi do KSK w zakresie sprawowania i koordynacji opieki kardiologicznej nad pacjentem. Podmioty niewchodzące w skład KSK nie będą uprawnione do realizacji świadczeń gwarantowanych z zakresu kardiologii interwencyjnej, elektroterapii i elektrofizjologii, z wyjątkiem świadczeń udzielanych w stanach nagłych zgodnie z art. 19 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Narodowy Fundusz Zdrowia będzie odpowiedzialny za prowadzenie infolinii kardiologicznej “o organizacji opieki kardiologicznej w ramach KSK, w tym o możliwości uzyskania świadczeń opieki zdrowotnej”.
“Ustanowienie KSK ma na celu wzrost efektywności leczenia chorób układu krążenia, zarówno w skali całego kraju, jak i w odniesieniu do społeczności lokalnych, dzięki standaryzacji i koordynacji opieki kardiologicznej oraz monitorowaniu jakości na każdym jej etapie udzielania. W konsekwencji umożliwi to odwrócenie niekorzystnych trendów epidemiologicznych oraz pozwoli na obniżenie społecznych kosztów obciążenia chorobami układu krążenia” – uzasadnia Ministerstwo Zdrowia. Sieć ma zapewnić, aby w opiece nad pacjentem nie pominięto żadnego z etapów i aby ich realizacja przebiegała według ustandaryzowanych zaleceń, przy współpracy specjalistów różnych dziedzin medycyny. “Priorytetem w tym zakresie jest, aby każdy pacjent, niezależnie od miejsca zamieszkania otrzymywał opiekę kardiologiczną opartą o jednakowe standardy diagnostyczno-terapeutyczne, czyli jednolicie zdefiniowane ścieżki pacjenta, a system elastycznie odpowiadał na ich potrzeby” – zaznaczono.
