Wyniki badania przeprowadzonego w 11 krajach pokazują, że POChP wywiera szczególnie istotny fizyczny i psychospołeczny wpływ na osoby w grupie wiekowej 45–54 lat. Chorzy z tej grupy częściej zgłaszali, że częściej dostosowują swoje aktywności do objawów choroby.
Z badania wynika, że osoby młodsze częściej informowały o znaczącym wpływie POChP na zdolność wykonywania przez nich zadań poza domem oraz odbywania dalekich podróży. Zaznaczały też, że prawdopodobieństwo konieczności planowania dnia z uwzględnieniem okresów trudności w oddychaniu i/lub kaszlu jest dwukrotnie wyższe.
Istotnie większa część pacjentów w wieku 45–54 lat informowała o „złym” lub „bardzo złym” samopoczuciu (35% vs 28%; P<0,05), a także o towarzyszącym im uczuciu „stresu” i „przytłoczenia” – odpowiednio 1,7 i 2,2 razy częściej (P<0,05).
Jak podkreśla prof. Richard Dekhuijzen, holenderski pulmonolog z Centrum Medycznego Uniwersytetu Radboud w Nijmegen, jest to jedno z niewielu badań dotyczących wpływu POChP na różne grupy wiekowe – „Jako pracownicy ochrony zdrowia musimy zdawać sobie sprawę, że ta sama choroba ma różny wpływ na chorych w młodszym i starszym wieku oraz że postrzegany przez nich wpływ choroby to kwestia, którą należy brać pod uwagę, aby dostosować leczenie do potrzeb każdego pacjenta.”
„Jednym z możliwych wyjaśnień przyczyn znacznej różnicy w postrzeganiu obciążenia chorobą jest to, że młodsi chorzy są zazwyczaj bardziej aktywni – pracują, utrzymują regularne kontakty społeczne, w związku z czym mają inne oczekiwania co do tego, jak wyglądać będzie życie z POChP” – wskazuje Nicole Hass, przedstawicielka Europejskiej Federacji Stowarzyszeń Pacjentów z Alergiami i Chorobami Dróg Oddechowych (EFA). I dodaje – „Chociaż niezbędne są dalsze badania, aby lepiej zrozumieć przyczyny istnienia różnic związanych z wiekiem chorych, wnioski te pokazują, że musimy uświadamiać pacjentom, w jaki sposób mogą pozytywnie wpływać na zahamowanie postępu choroby, na przykład poprzez rozmowy z lekarzami na temat leczenia mającego na celu zachowanie aktywności w życiu codziennym”.
Wyniki badania potwierdzają konieczność współpracy pracowników ochrony zdrowia i pacjentów z POChP, w szczególności tych młodszych, w celu optymalnego zarządzania procesem leczenia, łagodzenia objawów i zmniejszania wpływu choroby na jakość życia pacjentów. Jak stwierdza dr Paola Casarosa, kierująca Globalnym Departamentem Obszarów Terapeutycznych w Boehringer Ingelheim, „Wyniki badania są zgodne z nieustannymi staraniami naszej organizacji, podkreślają znaczenie optymalizacji leczenia i potrzeby wsparcia pacjentów w utrzymaniu aktywnego życia”.