Strategia zmian w polskiej kardiologii – to nowa organizacja, wzmocnienie roli specjalistów, koordynacja opieki i działanie zespołowe. Największym wyzwaniem polskiej kardiologii jest zapewnienie opieki na najwyższym poziomie wszystkim potrzebującym pacjentom w akceptowalnym czasie.
Konsultant krajowy w dziedzinie kardiologii, prof. Tomasz Hryniewiecki, opublikował raport otwarcia zawierający diagnozę obecnej sytuacji w polskiej kardiologii, opis jej potencjału oraz strategię zmian.
W pierwszej kolejności potrzebne są zmiany organizacyjne. Nowy model opieki koordynowanej w kardiologii leży u podstaw krajowej sieci kardiologicznej. Każda osoba potrzebująca diagnostyki i leczenia powinna zostać otoczona opieką bez zbędnej zwłoki. Pierwszym wyzwaniem dobrze funkcjonującego systemu opieki jest zidentyfikowanie tych pacjentów, którzy potrzebują pomocy w pierwszej kolejności. Aktualne rozwiązania systemowe nie zapewniają skutecznego triażu, czyli uporządkowania pacjentów oczekujących na świadczenia. Funkcjonujący podział na przypadki pilne i planowe jest daleki od potrzeb, w dodatku zbyt długie oczekiwanie na konsultacje lub zabiegi sprawia, że stan pacjentów – określony w momencie skierowania – dynamicznie się zmienia do momentu spotkania z kardiologiem. Dlatego konieczne jest aktywne zarządzanie listą oczekujących, którego podstawę stanowi trafna ocena stanu zdrowia dokonana przez specjalistę i krótki czas oczekiwania na potrzebne procedury diagnostyczne oraz rozpoczęcie leczenia.
Zmiany organizacyjne są potrzebne przede wszystkim po to, aby pacjent, który tego potrzebuje, mógł szybko uzyskać pierwszy kontakt z kardiologiem. Pierwsza konsultacja nie zapewni zupełnego wyleczenia i rozwiązania problemu, ale stanowi początek ścieżki diagnostyczno-terapeutycznej. Wprowadzając pilotaż opieki koordynowanej w formie sieci kardiologicznej deklarujemy, że pacjent z podejrzeniem choroby kardiologicznej, skierowany przez lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, może w ciągu miesiąca uzyskać konsultację u specjalisty kardiologa. W ramach pilotażu obejmuje to cztery obszary terapeutyczne, ale docelowo będzie dotyczyć wszystkich chorób kardiologicznych. Pierwsza specjalistyczna konsultacja stanowi podstawę do oceny, czy rzeczywiście u pacjenta mamy do czynienia z problemem kardiologicznym wymagającym dalszych działań, a następnie – w razie potrzeby – do zaplanowania dalszej diagnostyki i ewentualnego leczenia.
Najczęstszym problemem kardiologicznym jest choroba niedokrwienna serca, a następnie nadciśnienie tętnicze, które dotyczy ogromnej części naszej populacji. Jednocześnie, z uwagi na starzejące się społeczeństwo, systematycznie wzrasta liczba pacjentów z niewydolnością serca, co jest również efektem skuteczności kardiologii – ratujemy pacjentów w ostrej fazie zawałów, którzy po ich przebyciu mają różne formy uszkodzenia serca. Wzrasta także liczba pacjentów z wadami zastawkowymi, zwłaszcza degeneracyjnymi, które dotyczą pacjentów w zaawansowanym wieku. Te obszary należy uznać za priorytetowe, natomiast zmiany organizacyjne należy wprowadzać stopniowo do wszystkich obszarów polskiej kardiologii.
